Wojewódzka ewidencja zabytków

Kujawsko-Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Toruniu prowadzi wojewódzką ewidencję zabytków nieruchomych  w formie kart ewidencyjnych zabytków znajdujących się na terenie województwa kujawsko-pomorskiego na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2017, poz. 2187).
Szczegółową formę karty ewidencyjnej zabytku nieruchomego niewpisanego do rejestru zabytków określa rozporządzenie MKiDN z 26 maja 2011 r. w sprawie prowadzenia  rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (Dz. U. z 2011 r., nr 113, poz. 661).
W aktualnym stanie prawnym ujęcie zabytku w ewidencji zabytków jest czynnością materialno-techniczną (włączenie karty do zbioru), dokonywaną z urzędu przez Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Podstawą włączenia zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków jest posiadanie przez niego wartości historycznej, artystycznej i naukowej zdefiniowanej w art. 3 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Podstawą wyłączenia zabytku z wojewódzkiej ewidencji zabytków jest utrata powyższych wartości.
Wojewódzka ewidencja zabytków podlega nieustannej weryfikacji. W Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków w Toruniu przyjęto procedurę włączania i wyłączania kart ewidencyjnych zabytku nieruchomego niewpisanego do rejestru zarządzeniem Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wydawanym dwa razy w roku – w początku i w połowie bieżącego roku kalendarzowego.